UPDATE! Door de strengere maatregelen met betrekking tot het coronavirus gaat dit filmprogramma niet door.
____________________________________________________
Samengesteld door Prof. Dr. Steven Jacobs (Universiteit Antwerpen en Universiteit Gent) en Geert Goiris (Koninklijke Academie voor Schone Kunsten Antwerpen)
Dit filmprogramma rond het Belgisch surrealisme wordt opgebouwd rond de kortfilms ‘Mr. Fantômas’ (Ernst Moerman, 1937), ‘Histoire de détective’ (Charles De Keukeleire, 1929) en ‘Le Monde de Paul Delvaux’ (Henri Storck, 1946).
De films worden vooraf ingeleid door docent filmgeschiedenis Steven Jacobs (voertaal Nederlands).
De eerste twee films worden van live pianobegeleiding voorzien door Hilde Nash.
>> CINEMACADEMY is een initiatief van de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten Antwerpen in samenwerking met de Universiteit Antwerpen en De Cinema
____________________________________________________
MEER OVER DE FILMS
‘Mr. Fantômas’, Ernst Moerman, 1937 (24’)
Dit surrealistische vuurwerk, gedraaid met gebrekkige middelen op een strand en in een oud klooster, is rechtstreeks verwant met de “serials” van Louis Feuillade. Met zijn smoking en klakhoed doorkruist de “Meester van de Misdaad”, Monsieur Fantôrnas, de hele wereld in zijn zoektocht naar de knappe Elvira. Onderweg pleegt hij misdrijven en aanslagen op de goede zeden. Ingrediënten zijn de radeloze verliefdheid, het labyrint der dromen, een ziedend antiklerikalisme en een oproep tot subversiviteit en avontuur in “een wereld waar niets onmogelijk is en waar het mirakel de kortste weg vormt van de onzekerheid naar het mysterie” (E. Moerman).
‘Histoire de détective’, Charles De Keukeleire, 1929 (37’)
‘Histoire de détective’ is opgevat als een film-in-een-film. Het verhaal gaat over mevr. Jonathan, die detective T inhuurt om haar neurotische echtgenoot doorheen België en Luxemburg te achtervolgen. T gebruikt een filmcamera om mr. Jonathan te volgen. Het grootste deel van ‘Histoire’ bestaat uit T's instabiele, veelvormige opnames van straatscènes en lokale architectuur. T's uitwaaierende beelden bieden weinig houvast en worden onderbroken door uitgebreide ondertitels met de verhalende informatie van de film. Deze benadering speelt met de stijlfiguren van misdaadseries, maar ontneemt de toeschouwer op bijna sadistische wijze alle voor de hand liggende visuele effecten van het genre. "Mijn grootste zorg," merkte De Keukeleire ooit op, "is om de lens van de camera te laten functioneren als een oog, als een blik... geconditioneerd door het innerlijke leven."
‘Le Monde de Paul Delvaux’, Henri Storck, 1946 (11’)
‘Le Monde de Paul Delvaux’ is de eerste film die Henri Storck over kunst maakte. De film plaatst het schilderij op de voorgrond en voegt er tekst en muziek aan toe. Het is een cinematografisch gedicht waarin de maker de rol opneemt van ontcijferaar van een picturaal universum. De camera volgt de lichamen, de architectuur en de perspectieven en onthult hun verhalen en de emoties die ze oproepen. De camera schuift over de schilderijen zoals een lezend oog over een verhaal. De muziek en de tekst versterken de kracht en de poëzie van het beeld. Het ontbreken van kleur in deze zwart-wit film - wat de dood van het schilderij had kunnen betekenen – geeft het schilderij net een extra, geheime dimensie, door evenveel betekenis toe te kennen aan het “lezen” ervan dan aan het picturale aspect.