Wat als de huizen waar ik ooit woonde, konden praten?
Zouden ze dan alles delen?
Roddels over geluk en mijn verdriet?
Zou het hen iets kunnen schelen?
Zou ik het ermee eens zijn, of niet?
“Dit vindt hij leuk”, “dit nog aangenamer”,
“Zeg, wist jij dat hij …”.
Van deur tot deur, kamer per kamer,
Een blauwdruk van mij.
Woningen registreren onze levenswandel vanop de eerste rij. Ogenschijnlijk doen ze dit in alle stilte, maar is dat wel zo? Als muren konden praten, dan huizen natuurlijk ook.
Als deel van zijn onderzoek Between Old Habits and New Habitats verkent Nik Naudts deze gedachte door zijn huidige woning een stem te geven. Wat weet het huis waar hij nu woont dat alleen zijn voormalige woningen ook zouden kunnen weten? In naam van zijn actuele woonplaats verstuurt hij brieven naar elk huis waar hij ooit gewoond heeft. Deze brieven komen terecht bij de huidige bewoners van zijn voormalige woningen. Wat zij ermee doen, is minder van belang.
What if the houses I’ve lived in could talk? (Tact #3) gaat om het ophalen en neerpennen van intieme momenten op plaatsen die hem ooit onderdak boden. Het is een oefening in herinnering, een manier om de ruimte van het verleden opnieuw te betreden en er oude gewoontes in te terug te vinden of er nieuwe betekenissen aan toe te voegen .
Nik Naudts nodigt jou uit om hetzelfde te doen. Deel je interesse via deze link.
Zo ontvang je speciaal ontworpen briefpapier en een gefrankeerde envelop om jouw eigen brief te sturen naar een of meerdere woningen uit je verleden.
Mits jouw toestemming wordt je brief nadien opgenomen in een publicatie.
Indienen kan tot 18 april 2025.