Met dit doctoraatsonderzoek word beoogd aandacht te ontwikkelen voor asymmetrie van ontmoetingen in de kunst; dit gebeurd zowel reflectief als performatief. Reflectief door een bijdrage te leveren aan het discours van sociale kunstpraktijken, performatief door het eigen werk dat bestaat uit vormen van onderzoekend ontmoeten.
Wederkerigheid is een fundamenteel aspect van een kunstpraktijk die uit ontmoetingen bestaat. Anderen blijken bereid om aan een georganiseerde ontmoeting deel te nemen. Door deze interactie kunnen rollen, verwachtingen en bijdragen van de deelnemers gaan corresponderen. Een ontmoeting brengt ook ervaringen van asymmetrie voort. Deze asymmetrie doet zich voor binnen reciprociteit, zonder daar in op te gaan. Interactie maakt een opening in de wederkerigheid mogelijk.
Deze asymmetrie werd verkend aan de hand de praktijk van Eric Hagoort en in het discours van sociale kunstpraktijken. Daarbij inspireerde de filosofie van Emmanuel Levinas de onderzoeker. Maar anders dan Levinas, die het morele van asymmetrie centraal stelt, werden de artistieke mogelijkheden van asymmetrie onderzocht. Niet door mensen in situaties te plaatsen waarin asymmetrie in extreme zin wordt opgeroepen, wel door in het werk de ervaring van asymmetrie sprekend (en soms handelend) te onderzoeken.
Onderzoeker: Erik Hagoort
Promotoren: Arthur Cools (UA) & Nico Dockx (KAA)
Illustratie: Symprovisatie over kunst en empathie. Een publieke repetitie, gevolgd door een besloten uitvoering. 5-11-2014, Sector 2337, Chicago IL, VS. (c) Albert van Westing