Overledenen in België mogen weer in lijkwades begraven worden. Valentine Kempynck schept binnen dit onderzoeksproject de mogelijkheid om deze laatste materiële ontwikkeling te verpersoonlijken. Het ontwerpen van de lijkwade gebeurt in samenspraak met de familie en vrienden en de personen die de lijkwade zullen dragen. Zo ontstaat er een zone van gemeenschappelijkheid. De ontwerper conceptualiseert en vergroot de ideeën en noden van de familie, het proces kan gezien worden als een sociaal-artistieke praktijk.
Het project gaat over gemeenschapskunst. In eerdere tijden had kunst steeds een ceremoniële, rituele, religieuze of politieke functie. Het onderzoeksproject wil bij deze traditie aansluiten. De artistieke handeling als meditatie, medicatie.
