Well, we stick our fingers in the ground
Heave and turn the world around
Smoke is blacking out the sun
At night I pray and clean my gun
The cracked bell rings and the ghost bird sings
And the gods go begging here
So just open fire when you hit the shore
All is fair in love and war
Hoist that rag!
Tom A. Waits
Iedere nacht kruipt een mist de bossen uit, de velden over en treedt hij in het
licht van de maan. Hij danst, laat haar licht op zijn lichaam vallen, flirt ermee.
Hij vraagt aan de maan: “Please oh, please, won’t you take my hand?” Hij
kruipt de heuvel op, omringt het dorpje, valt de straten binnen, slokt de huizen
op. Eenmaal hij de heuvel geworden is, klaagt hij: “Why oh, why oh, why
won’t you take my dance?”
In die mist ligt een dorpje en in dat dorpje speelt dit verhaal zich af.
Bij het vallen van de nacht worden de deuren vergrendeld. Men leeft er
achter gordijnen en luiken. Men verbergt de ogen voor de maan, de dromen
voor de mist, dooft de kaarsen en zegt: “You know what to do when the baby
cries.”
S T E E G // S T O N E R gaat over de schaduw die je achtervolgt. Over het
monster onder je bed. Het gaat over het kind in de waterput. Soms kan wat
geweest is, nog niet voorbij zijn
Dit is een mastervoorstelling van Helder Onkelinx.