Veel stadstuinen liggen in de schaduw. Dat lijkt een uitdaging, maar juist schaduwplekken kunnen een levendig en waardevol biotoop worden.
Op 15 maart leggen we een schaduwtuin aan op een verborgen stukje grond op het terrein van de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten Antwerpen en UAntwerpen. Tijdens deze workshop steek je de handen uit de mouwen en help je actief mee met het herkennen van kenmerken en aanplanten van de tuin. Ondertussen leer je over ecosystemen, aarde, water, schimmels, mossen, insecten en andere tuiniers.
De aanleg van deze schaduwtuin is onderdeel van een groter artistiek onderzoeksproject van Eline De Clercq. Al drie jaar lang werkt zij samen met studenten aan het herstel van de ecologie in de historische academietuin. Geïnspireerd door de klimaatverandering en natuurbeheer ontwikkelen we een sympoiesis tuin, wat zoveel betekent als 'samen-maken' omdat een tuin altijd een samenwerking is tussen verschillende soorten. We werken volgens een eenvoudig recept:
The Sympoiesis Garden is non-human-centred.
It's doesn't have to be beautiful.
It doesn't have to provide fruits or flowers or any other goods.
It doesn't have to look finished.
It doesn't have to collect rare or special species.
It doesn't have to be big or small.
It doesn't have to prove anything.
It is not about humans, it is about ecology and we are a part of it.
It gives an overspill.
It has its own system.
It can make you feel at home.
It can steal your time.
It can make you forget about yourself.
It has many gardeners, only some of them are residents.
It escapes languages, classifications and definitions.
It is always changing.
It is temporary.
It was there before you.
You can lose it.