Joachim Robbrecht schrijft, regisseert en speelt ook af en toe. Hij zet eigen theaterprojecten op vanuit stichting Showmachine (Amsterdam) en werkt innig samen met regisseur Sarah Moeremans, momenteel bij Het Zuidelijk Toneel (Tilburg).
Zijn theater vertrekt vanuit een poëtisch engagement naar de wereld : Hij zoekt naar metaforen, verbeeldingen, verbuigingen, nieuwe relaties tussen esthetiek en ethiek, tussen de humor van taal en de sensualiteit van het lichaam. Zijn voorstellingen willen het voelen en denken raken, en een ietwat pijnlijk lachen is nooit ver weg.
Na studies literatuur in Gent en inspirerende jaren in Berlijn (Volksbuehne!) en Wenen (Schwab! Bernhard! Jelinek!), leerde Joachim theater- regie aan de Amsterdamse Hogeschool voor de Kunsten. In 2006 begon hij te werken aan een serie toneelstukken (bij Productiehuis Frascati in Amsterdam en Productiehuis Rotterdam), waarin 'de Nederlandse identiteit' centraal stond. Dat was de tijd van historische uitspraken als ""Nederland kan het weer! Die VOC-mentaliteit!"". Met voorstellingen als IJs, Vincent van Gogh : leven en werk, VOC-Wijde weelderige wereld, verdiepte hij zich in de Nederlandse geschiedenis en gevoelsleven. Het waren eigentijdse portretten van een zenuwachtige samenleving in volle verandering. Nederlandsheid en de Nederlandse geschiedenis vormen een af en toe weerkerend motief in zijn werk.
De afgelopen seizoenen begon hij - in internationale samenwerkingen en met eigen voorstellingen - aan een cyclus van werken die zich niet meer verbonden met het thema van een nationale identiteit. Fenomenen die gerelateerd zijn aan het wereldburgerschap vormen het uitgangspunt : 'Vervreemding' in Rosto in Turansureishon, gemaakt met Japanse performers en 'migratie-avonturen' in Oh Polsko, waarin Poolse seizoensarbeiders de scène bevolkten en de parallel trokken tussen Jean Genet's De Meiden en hun eigen leven. Met het Berlijnse gezelschap Andcompany&co werkte hij in Black Bismarck over sporen van kolonialisme in ons huidige denken. In Der kommende Aufstand stond dan weer de geschiedenis en de actualiteit van Europese revoluties centraal.
Daarnaast werkt hij mee aan projecten van collega's : Aangespoord door regisseur Sarah Moeremans schreef hij een serie theaterteksten, die culmineerde in de Crashtest Ibsen serie (zie de Nederlandse Toneelbibliotheek). Ook speelde en schreef hij samen met Enkidu Khaled (God 99) Dood Paard (In die Nag, OMG XMASSHOW WTF), voor Toneelgroep Oostpool (King Oeboe en GTA5) en Wunderbaum (Venlo). Op verschillende vakopleidingen in België en Nederland engageert hij zich met enthousiasme als docent, tutor of adviseur.
Zijn werk wordt opgemerkt in de (vak)pers en onderscheiden. Zo werd in 2011 aan zijn werk de Charlotte Köhler prijs (aanmoedigingsprijs voor jong talent) toegekend, vijf jaar nadat hij voor zijn afstudeervoorstelling de Ton Lutz prijs voor beste regie won. Oh Polsko was geselecteerd voor de BNG Theaterprijs, en Crashtest Ibsen Volksvijand werd genomineerd voor de Taalunie Toneelschrijfprijs.