Met de intrusie van digitale en netwerktechnologie in onze leefwereld (de integratie van chips en sensors in kledij, accessoires en toestellen; het Internet of Things) komt de scheiding tussen digitale en analoge media steeds meer op de helling te staan. Nochtans staat de noemer ‘digitale kunst’ vandaag nog steeds voor werk dat die conceptuele scheiding in stand houdt. Bijvoorbeeld door digitale data op een analoge manier te visualiseren of vice versa.
Digitale kunst reikt nieuwe mogelijkheden op vlak van reproduceerbaarheid, online publiceren, interactiviteit en participatie. Maar digitale kunst werpt ook nieuwe vragen en problemen op, zoals auteurschap en plagiaat. Het zou een gemiste kans zijn om deze uitdagingen alleen binnen het beperkte domein van de digitale kunstbeoefening zelf te beantwoorden. Met het project MediaLab willen de aanvragers nadrukkelijk een ruimte scheppen waar handmatige (om niet te zeggen ambachtelijke) technieken op het digitale instrumentarium worden aangesloten.
Twee pistes en de bijhorende (ogenschijnlijke) tegenstellingen (digitaal versus analoog, high-tech versus low-tech, digitaal versus mechanisch, interactief versus narratief) worden daarbij onderzocht: benaderingen uit de geschiedenis van de motion graphics vanaf de vroege cinema en hedendaagse benaderingen van data-exploratie en -visualisering in infographics.
