In de loop van het informatietijdperk hebben we veel taken zien evolueren – de body text (de broodtekst of hoofdtekst) veranderde bijvoorbeeld in tweedimensionale, digitale abstracties. Werknemers worden, als gevirtualiseerde gebruikers, onttrokken aan de fysieke werkelijkheid. De schermen die hen omringen, vormen een verlengstuk van hun brein en vervangen hun lichaam. Het lichaam dat in de 19e eeuw nog diende als werktuig, wordt nu verwaarloosd. We leven in een “ontlichaamde” maatschappij.
Momenteel wordt technologie echter geïnnoveerd tot een meer tastbaar, draagbaar en samenwerkend hulpmiddel. Moderne technologieën, zoals augmented reality (AR), laten de fysieke en digitale wereld samensmelten en maken het mogelijk het lichamelijke in het digitale te herintroduceren. Kaders, zoals een blad of een scherm, zijn in deze omgeving afwezig. De body text bestaat rondom een lichaam en wordt erdoor gestuurd: de lezer wordt, met zijn lichaam, de nieuwe drager van de body text.
De interface wordt ervaringsgericht en maakt van de passieve gebruiker een actieve deelnemer. Deze nieuwe digitale ervaringen vragen niet alleen om een nieuwe lezer maar ook om een nieuwe ontwerper. Ontwerpen voor de (her)belichaamde gebruiker vereist een verschuiving in perspectief, een dat afwijkt van het traditionele ontwerpdenken. Het onderzoeksproject ‘The Body Text Body’ neemt deze verschuiving als startpunt en onderzoekt of het mogelijk is de body text, middels het gebruik van moderne technologie, te belichamen.
