Het African Studies Institute (ASI) lanceerde een programma om de levens- en werkervaringen vast te leggen op tape van oudere zwarte mannen en vrouwen die de impact van de industriële revolutie in Zuid-Afrika hadden ervaren als pachters, gehuurde werkkracht of loonarbeiders op witte boerderijen op het platteland van Transvaal. Dit geluidsarchief, een bewaarplaats van het landelijke geheugen van de natie, is waar mogelijk aangevuld met fotografische afbeeldingen van grote Zuid-Afrikaanse kunstenaars/fotografen zoals David Goldblatt en Santu Mofokeng.
De ASI was de schuilplaats voor opmerkelijke onderzoekers, historici, dichters, fotografen, zwarte fictieschrijvers - van wie sommigen vervolgens de weg van de ballingschap moesten nemen, onder het Apartheidsregime van Zuid-Afrika. De verschillende onderzoekers en bijdragers aan deze archieven kwamen eens per maand samen rond evenementen die hun werken presenteerden aan het publiek, en rond vele andere onderzoeken.
Het idee van dit post-doctorale onderzoeksproject zou zijn om de actualiteit van de ASI-archieven te verkennen door middel van een reeks interviewopnames met personen zoals David Goldblatt, Santu Mofokeng en vele andere schrijvers en kunstenaars die werkten en/of werkten met deze archieven, en hierbij proberen de inhoud (zowel in beeld, geluid en tekst) van hun onderzoek toegankelijk te maken voor een breder publiek door het werk te publiceren en tentoon te stellen onder de titel: "Disruped narratives" - activating archives.
