Zowel in het heden als in het verleden zijn vrouwen van essentieel belang bij het initiëren, continueren en bereiken van politieke ommekeer. De inspiratie voor mijn project vloeide voort uit de massale aanwezigheid van vrouwen tijdens de Arabische opstanden na 2011 en de beelden die hiervan verschenen in de media. Het mondde uit in een zoektocht naar mijn persoonlijk verhaal van de revolutie in mijn geboorteland Iran.
Beelden dragen een grote verantwoordelijk voor hoe we ‘de ander’ zien en ervaren. Mijn doel is het bevragen van bestaande stereotyperingen rond moslimvrouwen en hun rol tijdens revoluties, evenwel zonder het spektakel van de opstanden in beeld te brengen. Enscenering en beeldmanipulatie laat ik hierbij achterwege. Bewust van de bestaande conventies omtrent documentaire- en portretfotografie tracht ik via foto’s en intieme gesprekken de strijd en de omgeving van iconische activisten te verbeelden. Aan de hand van collages die ik maakte op basis van archiefbeelden en teksten wordt hieraan ook een historisch luik toegevoegd.
De gesprekken met activisten en de kritische reflecties hierop, beïnvloeden mijn selecties en sequenties en brengen een complexer en genuanceerder beeld tot stand. Het uiteindelijke resultaat is een persoonlijk multidimensionaal verslag dat het journalistieke en het artistieke met elkaar verweeft.
Dit doctoraaraonderzoek resulteerde in twee tentoonstellingen in het M HKA ('Lipstick and Gas Masks' en 'Freedom is not Free') en een kunstboek.
Promotors: Johan Pas (Koninklijke Academie voor Schone Kunsten) & Roschanack Shaery (UAntwerpen)
