Fanfictie is een term die wordt gebruikt voor verhalen over personages of instellingen die zijn geschreven door fans van een origineel werk, in plaats van door de oorspronkelijke maker (Barthes, 1977). De cultuur praat tegen hen en ze antwoorden in hun eigen taal. Dit soort geleende, overgeleverde inspiratie zou als marginale creativiteit kunnen worden gezien omdat het zich noodzakelijkerwijs naast en bovenop bestaande producties ontwikkelt (Graham, 1987). In plaats van het Nieuwe en Originele als referentiepunt zijn acties als het vouwen, aanbrengen van gelaagdheid, spiegelen, buigen, inverteren, ... belangrijke componenten. Het probeert creativiteit los te maken van originaliteit (Bakhtin, 2010).
De laatste 10 jaar hebben zich verreikende veranderingen voorgedaan in de wereld van communicatie (Manovich, 2010). De manier waarop we informatie verwerken en inzetten is radicaal veranderd door de komst van nieuwe technologieën die participatieve informatie-uitwisseling, interoperabiliteit, gebruikersgericht ontwerp en samenwerking mogelijk maken. Waar muziek, literatuur en film nieuwe distributiekanalen hebben gevonden die sterk reflecteren op mogelijke productiemethoden en inhoud, blijft de beeldende kunst een moeilijke relatie hebben met deze nieuwe situatie. Het lijkt noodzakelijk om de mogelijkheden en consequenties voor een dergelijke creativiteit binnenin een beeldende kunstpraktijk te beoordelen (Bourriaud, 2009).