'100 Must-have Operetta Melodies', 'The Best of Operetta', 'Operetta Evergreens'… De waarde van operettemuziek wordt vaak gereduceerd tot een aantal bekende nummers die uit hun context zijn gelicht. De nadruk komt dan te liggen op de lyrische kwaliteiten van de muziek, van melodievoering en harmonisatie. Nochtans zijn de operettepartituren tot stand gekomen in een komisch-dramatische context, ter ondersteuning, verduidelijking of becommentariëring van een komische situatie.
Dit onderzoeksproject vertrekt vanuit de premisse dat een muziekpartituur een eerste dramaturgische interpretatie is van een libretto, en dat betekent voor de 'opéra-bouffe' (de originele betiteling van de operette) dat de muziek geen louter esthetische of ornamenterende functie heeft, maar actief bijdraagt aan het voortdrijven van het verhaal. De muziek is een komisch acteur in de vertelling. Vele voor handen zijnde audio-opnames van operettemuziek illustreren echter dat de neergeschreven muziek ogenschijnlijk onvoldoende directe aanwijzingen biedt om de koppeling met het libretto duidelijk te maken en derhalve ruimte laat voor een sentimenteel-romantische benadering.
Dit onderzoek concentreert zich dan ook op de muzikale wetmatigheden die we dienen te begrijpen om humor in de uitvoering van operettes optimaal tot klinken te brengen, om zo te komen tot een definiëring van stilistische kenmerken binnen de muzieknotatie.
Foto ‘Le Docteur Miracle’, Leuven
