Zowat de meest fundamentele ervaring in het menselijk bestaan is de onomkeerbaarheid van de tijd. Technologie biedt ons de mogelijkheid om weerstand te bieden aan deze onomkeerbaarheid. Dit verzet wordt in De Mega Playbackshow als time-management begrepen. De artistieke werkwijze die in het onderzoek centraal staat, is ‘het spiegelen’ dat een concrete verschijningsvorm van dergelijk time-management is. Met ‘spiegelen’ kan ‘herhalen’ of ‘omkeren’ worden bedoeld. Daarnaast zijn de kenmerken van het gespiegelde afhankelijk van het medium waarbinnen de spiegeling wordt uitgevoerd. Een gespiegelde audiosample van een melodie is bijvoorbeeld iets helemaal anders dan de gespiegelde partituur ervan.
Door middel van het ‘spiegelen’ worden herinneringen aan toekomstmuziek opgeroepen. Deze verschijningen worden ‘spoken’ genoemd. Kortom, ‘spiegelen’ doet ‘spoken’. Het ‘spiegelen’ als vorm van time-management worden m.b.v. de computer geëxploreerd. Er wordt toegewerkt naar een interface die het mogelijk maakt om gedurende een live-performance – de Mega Playbackshow – op te treden als Het Time-Management, een karakter dat kan ‘spiegelen’ en ‘gespiegeld kan worden’ in ruimte en tijd. Hoe groot is het scala aan toekomstmuziek waaraan het publiek op deze wijze kan worden herinnerd? Herinneringen aan atonale toekomstmuziek, herinneringen aan arrobotische toekomstmuziek, herinneringen aan toekomstmuziek voor doven, herinneringen aan toekomstmuziek uit Balkanatolia, …?
