‘Oefe-fe-nende feedback loops’ is een artistiek onderzoek dat de oefening als artistieke werkvorm om te (leren) kennen centraal stelt. In de oefening ontstaat een specifieke aandachtsvorm die zowel individueel als collectief onbekendheden op de proef stelt. De oefenaar toetst hierin individuele intenties, verlangens en impulsen af. In die zin ontstaat er in de oefening een trillingsveld, waarin een belichaamde, sensoriële beleving in directe relatie komt te staan met een abstract weten.
Door in de oefening een proces te doorlopen, namelijk het individueel sensorieel omgaan met objecten en omgevingen, ontstaat er bij de oefenende mens een ervaring: hij/zij heeft dit mee-gemaakt. Mee-maken wordt in dit onderzoek tweeledig begrepen: het is zowel het beleven alsook het mee vormgeven van een ervaring. Het onderzoek gaat op zoek naar trillingsvelden waar er sprake is van weerstand, hapering, onbekenden, frustratie en vervorming. Hoe kunnen deze weerbarstigheden zich beginnen aftekenen, afdrukken, en zich dus beginnen uitspreken?
Herhaling en repetitie staan hierbij centraal. Net door het systematisch herhaaldelijk inzetten van dezelfde abstracties, kan men tot diverse uitspraken komen van ‘hetzelfde’. Bijgevolg kunnen we tot een vibrerend kennisbegrip komen, namelijk een belichaamde taal die ons leert open te staan voor verandering en alteriteit.
