'Performing the Public Body' onderzoekt democratie als een lichamelijke praktijk en experimenteert met participatieve, collectief gecreëerde performanceprocessen om democratie binnen verschillende institutionele structuren te versterken. Uitgaande van Rebecca Schneiders definitie van politiek als verschijnen “voor anderen zoals anderen voor mij verschijnen” (2017: 51), wordt democratie gezien als een publieke, lichamelijke praktijk die nauw verweven is met performance. Democratie beschouwen als de lichamelijke uitdrukking van collectiviteit betekent aandacht besteden aan elementen die anders vaak over het hoofd worden gezien in de politiek, zoals de performativiteit van sociale bewegingen van lichamen, het gebruik van taal, emoties, enz.
Het project vindt plaats binnen twee onafhankelijke, maar nauw met elkaar verbonden onderzoekslijnen:
(a) een artistiek onderzoeksproces aan het Koninklijk Conservatorium Antwerpen en de Fontys Academy of the Arts, waar samen met studenten performatieve tools worden ontwikkeld om democratie als lichamelijke praktijk te beoefenen;
(b) een sociaal-geëngageerde onderzoekslijn, waarbij middelgrote gemeenschappen (30-45 personen) betrokken zijn die verbonden zijn aan institutionele contexten van democratie (zoals politieke partijen, gemeenten, etc.), waar deze performatieve tools worden getest en verder ontwikkeld.
In beide gevallen co-creëren de projectdeelnemers performatieve processen en (spreek-, bewegings-, denk-)opdrachten die democratisch samenleven via het lichaam mogelijk maken.
Het project bouwt voort op Theodoridou’s eerdere werk over 'The Practice of Democracy' (2019-2024) met drie belangrijke verschuivingen: het testen van performanceprocessen binnen bestaande contexten van institutionele democratie, die doorgaans bureaucratischer werken; het uitbreiden van de omvang van de betrokken gemeenschappen; en het evolueren naar meer co-gecreëerde ontwerpen om democratie als lichamelijke praktijk te beoefenen.
Beeld: KANAL MOLENFEST (c) Veerle Vercauteren
