Dit interdisciplinair onderzoeksproject wil de mogelijkheden van aural cinema onderzoeken. John Zorn gebruikte deze term voor het eerst in zijn 'liner notes' bij de uitgave van Godard/Spillane. Om visuele associaties op te roepen was hij op zoek gegaan naar muzikale technieken die schatplichtig waren aan het formaat, de structuur en de technieken van film. De term aural cinema was een referentie naar het beter gekende begrip visual music. Kunstcriticus Roger Fry lanceerde deze term om het werk van Kandinsky te beschrijven en hiermee de vertaling van muziek naar schilderkunst in woorden te vatten. De futuristen gebruikten dezelfde term voor hun ‘muzikale’ filmexperimenten. Tal van abstracte filmmakers hebben dit pad verder bewandeld en exploreerden het onder de naam visual music.
Ondanks de overvloed aan informatie en wetenschappelijke publicaties over het onderwerp visual music, werden er weinig of geen pogingen ondernomen om de werkingsmechanismen van aural cinema te onderzoeken. Dit laatste is veeleer een amalgaam van uiteenlopende artistieke inspanningen zonder solide praktische en theoretische basis. Dit onderzoeksproject wil dieper graven in het amper geëxploreerde domein van de aural cinema door de relatie tussen klank en beeld te onderzoeken in de experimentele film en muziek.
Promotor: Els Smedts
