Woordkunstenares en theaterwetenschapper Esther Severi, bijgestaan door Marleen Vertongen, Lucas Vandervost, en Jos Borré, doet onderzoek naar de samenkomst van feiten en fictie in een verhaal. Feit en fictie kunnen niet zonder elkaar – in fictie dient een referentie naar de realiteit om het verhaal herkenbaar en toegankelijk te maken, of om vervreemding in te stellen. Omgekeerd zijn feitelijke verhalen, zoals in nieuwsberichten en documentaires, opgebouwd uit narratieve strategieën die de inhoud kaderen en ensceneren, waardoor ze minder waarheidsgetrouw zijn. De weergave van een verhaal, in welke context dan ook, heeft onvermijdelijk een subjectief karakter.
Dit project behelst een onderzoek naar de samenkomst van documentaire en fictie in de artistieke weergave van een waar gebeurd verhaal. Het praktijkonderzoek van dit project bestaat uit het schrijven van een literaire tekst met als vertrekpunt de terugreis van een Vlaamse dwangarbeider die tijdens de Tweede Wereldoorlog in Duitsland tewerkgesteld werd. Aan de hand van archief- en literatuuronderzoek zal dit historische verhaal gereconstrueerd worden door concrete informatie over de terugreis te verzamelen. Om het onderzoek theoretisch te kaderen wordt er ingezoomd op specifieke voorbeelden uit literatuur, film en beeldende kunst, waarin de grens tussen documentaire en fictie vaag blijft, en waarin net die dubbelzinnige verhouding tussen beiden een structureel element is van het werk.
