Appels voor van der Groen, portretten voor Brabants | AP School Of Arts Overslaan en naar de inhoud gaan
  • Home
  • News
  • Appels voor van der Groen, portretten voor Brabants

Appels voor van der Groen, portretten voor Brabants

Na Peter Benoit en Herman Teirlinck, krijgen ook Dora van der Groen en Jeanne Brabants binnenkort een vaste plaats in het Koninklijk Conservatorium Antwerpen (AP Hogeschool). Dora van der Groen, bekend om haar innovatieve lesmethoden en inspirerende persoonlijkheid, was jarenlang artistiek leider van de toneelafdeling. Jeanne Brabants, een gepassioneerde danseres en pedagoog, stond aan de wieg van de lerarenopleiding voor dansers in Antwerpen. Op 16 september onthullen de directie van AP Hogeschool en Koninklijk Conservatorium Antwerpen, samen met familie, vrienden, docenten en oud-studenten van beide iconen, een appelboom voor van der Groen en een portretreeks voor Brabants. Het officiële moment vindt plaats tijdens de Proloog, de jaarlijkse opening van het academiejaar om 11:00u in de Blauwe Zaal (DE SINGEL).

Vier namen die onlosmakelijk verbonden zijn aan het succes van het Conservatorium: Peter Benoit, Herman Teirlinck, Dora van der Groen en Jeanne Brabants. Samen hebben zij meer dan een eeuw lang vormgegeven aan de opleiding van duizenden kunstenaars.
Het borstbeeld van Peter Benoit staat aan het onthaal van het Conservatorium en het schilderij van Herman Teirlinck heeft een plaats op de muur in de drama-afdeling.
Op 16 september krijgen ook Jeanne Brabants en Dora van der Groen een permanente plek in de gangen en de tuin van campus De Singel.  

Appelgesprekken

Voor Dora van der Groen koos de drama-opleiding ervoor om een appelboom te planten in de tuin, vlak voor “haar lokaal”, waar ze lesgaf van 1970 tot 2009. Het levende en de eenvoud van de appelboom als symbool zouden haar zonder meer hebben kunnen bekoren. Bovendien maakt de opleiding op die manier verbinding met de jaarlijkse zogenaamde Appelgesprekken, waarin nieuwe studenten elkaar, oudere studiegenoten en de docenten leren kennen. Binnen enkele jaren kunnen de studenten letterlijk steun en schaduw vinden onder de appelboom. 

Pretlichtjes 

Een prachtige portretreeks van Jeanne Brabants krijgt een plek tussen de lokalen en theaterzalen van de dansopleiding. Ze effende het pad voor een professionele, voltijdse vorming voor danspedagogen binnen de formele structuur van het Hoger Kunstonderwijs in Vlaanderen.  Door haar toedoen staat Antwerpen, en bij uitbreiding het Conservatorium, met stip op de kaart voor wie droomt van een dansopleiding op wereldniveau. Ze kijkt voortaan met pretlichtjes in de ogen naar het jonge talent dat onder haar doorloopt, danst, leert en zich verder ontwikkelt. 

Dora van der Groen en Koninklijk Conservatorium Antwerpen

Dora van der Groen heeft een onmiskenbare stempel gedrukt op het Koninklijk Conservatorium Antwerpen. Ze was niet alleen een begenadigd actrice, maar ook een invloedrijke pedagoog. Vanaf 1978 tot en met de fusie met Studio Herman Teirlinck was ze artistiek leider van de toneelafdeling. In deze functie was ze verantwoordelijk voor de hervorming van de toneelopleiding. Ze stond bekend om haar intense en inspirerende manier van lesgeven en was een groot voorstander van vernieuwing in theater. Ze stimuleerde haar studenten om van de platgetreden paden af te wijken en vormde zo een geheel nieuwe generatie van theatermakers. 

Jeanne Brabants en Koninklijk Conservatorium Antwerpen

Nadat Jeanne Brabants eerder de Koninklijke Balletschool in Antwerpen en het Koninklijk Ballet van Vlaanderen uit de grond stampte, startte ze de pedagogische cursus om leraren te vormen. Daaruit volgde een geïntegreerde dans- en lerarenopleiding die vervolgens werd opgesplitst in een aparte opleiding dans en een aparte lerarenopleiding.  In 1995 werden beide trajecten deel van het Koninklijk Conservatorium Antwerpen. Met haar betrokkenheid, bracht Jeanne Brabants ook haar visie voor het instituut mee. Die was gebaseerd op discipline, perfectie en een diep respect voor het vak. Ze geloofde dat dans niet alleen een fysieke discipline was, maar ook een mentale en emotionele uitdaging. Brabants wilde meer dan techniek. Ze wilde dansers afleveren met een passie voor het vak en een sterke artistieke persoonlijkheid. Dat is vandaag nog steeds het grondvest van de opleiding.