Gedurende lange tijd was de perfecte uitvoering van een partituur het ultieme doel van klassieke uitvoerende musici. Vandaag de dag echter liggen de uitdagingen veel ruimer: in termen van nieuwe settings (cultureel, technologisch...), rollen (schepper, uitvoerder...), vaardigheden (digitaal, interartistiek...)… Kortom: uitdagingen en skills die moeilijk te integreren zijn in het artistieke métier dat traditiegetrouw aan de basis ligt van professioneel muzikantschap. Binnen dit onderzoeksproject wordt een methode ontwikkeld om dit traditionele muzikale metier fundamenteel te verbinden met deze uitdagingen, door een verenigend model voor muzikale praxis te ontwikkelen, gebaseerd op praktijkgericht onderzoek in een set van artistieke (-pedagogische) projecten in niet-traditionele settings met meerdere actoren. Hoe, wat en waarom onderhandelen kunstenaars (impliciet) in hun ‘sense-making practices’?
Het vierjarige onderzoek richt zich op een verscheidenheid van niet-traditionele artistieke projecten, waarin participatief en inductief gezocht wordt naar de connectie tussen de artistieke handelingen en wederzijdse verwachtingen tussen de actoren met betrekking tot methodes, praktijken en uitkomsten. Het uiteindelijke doel is om een antwoord te formuleren op de centrale onderzoeksvraag: Welk(e) model(len) van muzikale praxis die traditionele performatieve praktijk en métier verzoenen met hedendaagse vereisten kunnen worden ontworpen door het onderzoeken van de processen van participatieve sense-making in niet-traditionele artistieke creaties?
promotors: Kathleen Coessens (Conservatoire) and Pascal Gielen (UAntwerp)
