Heel wat hedendaagse schilders gebruiken fotografische beelden als bronnenmateriaal voor het maken van schilderijen. Wanneer ze beelden gebruiken van iemand anders, lenen ze de blik van de andere auteur. De verplaatsing van het fotografische beeld naar het schilderij in tijd (Terugblik) en ruimte verandert de lezing van het beeld.
DE GELEENDE BLIK – in dialoog met de tijd is een feministisch essay met de Rückenfigur als gids én motief. Terwijl we ons buigen over appropriatie van beelden doorheen de tijd en de gevolgen ervan, baant de Rückenfigur zich in het essay een weg van figurant op de achtergrond naar hoofdpersoon op de voorgrond. Beweging en tegenbeweging of omkering is waar het essay om draait. In de eerste hoofdstukken, Penetratie, is die beweging mannelijk voyeuristisch, van voorgrond naar achtergrond, met de blik op de passieve Rückenfigur in de verte. In het laatste deel Emancipatie, is die beweging vrouwelijk, van achtergrond naar voorgrond, van klein naar groot. Penetratie wordt emancipatie, de passieve vrouw als 'bearer of meaning', wordt actief en een 'maker of meaning'.
Hiernaast worden er gesprekken gevoerd met Charlotte Mullins rond de verschillende versies van Onkel Rudi en een gesprek met Luc Tuymans dat is vastgelegd in de film In dialoog met Luc Tuymans (2013).
Promotoren: Kurt Vanhoutte (UA) & Johan Pas (KAA)
(c) Karin Hanssen, A Room of Her Own
