Dit onderzoeksproject peilt aan de hand van interviews, toonmomenten, en een ‘lesfestival’ naar de artistieke, educatieve en beroepsmatige effecten van bepaalde vormen van kunstonderwijs op de acteur in opleiding. De onderzoeker brengt in eerste instantie het artistieke en educatieve profiel van de studenten acteren aan de dramaopleiding van het Koninklijk Conservatorium Antwerpen in kaart. Vervolgens worden de studenten onderworpen aan een kortstondige onderwijskundige paradigmaswitch in het curriculum van de opleiding, onder de vorm van een ‘lesfestival’ aan het begin van het academiejaar. Tijdens dat lesfestival komen de studenten tijdens intensieve werkweken in contact met theatermakers van diverse artistieke ‘origines’. Hierna evalueert de onderzoeker de effecten daarvan op de studenten.
Welke invloed heeft de blootstelling aan een diversiteit aan stijlen en methodes op hun artistieke ontwikkeling? Worden de studenten vrijer, zelfverzekerder, of ontwikkelen ze anderszins nieuwe kwaliteiten naarmate ze in korte tijd met verschillende en andersoortige praktijken worden geconfronteerd? Tenslotte: zorgt een groter aantal contacten met regisseurs en theatermakers binnen de opleiding voor meer kansen na school?
