Dit project onderzoekt de mogelijkheden van choreografie om zich als intermediale praktijk te verhouden tot urgente maatschappelijke kwesties, in het bijzonder tot de migratie- en klimaatcrisis. Al ongeveer een eeuw reconstrueert documentair theater feitelijke informatie om een specifieke gebeurtenis of fenomeen te analyseren. Beeldende kunstenaars en filmmakers hebben zich bij deze trend aangesloten en toonden via hun werk hoe feitelijke informatie aan wijzigingen en twijfel onderhevig is. Hoewel hedendaagse dans een kunstvorm is die wordt gedreven door kritische experimenten, leken choreografen tot voor kort minder geneigd om extra-esthetische materialen op te nemen in hun werk. Wanneer choreografie evenwel als een intermediale praktijk wordt gezien, is ze in staat feitelijke informatie en belichaamde praktijken met elkaar te verweven om op die manier sociale en politieke realiteiten in vraag te stellen net zoals de notie van het documentaire en het authentieke subject.
Dit doctoraatsonderzoek krijgt vorm in verschillende mediale en performatieve contexten en zal nieuwe artistieke methodologieën ontwikkelen die de confrontatie met de realiteit opzoeken door het imaginatieve hergebruik van feiten. Het project zal zich specifiek richten op de kruising tussen choreografische en documentaire praktijken en op de mogelijkheden van deze hybride cross-over om nieuwe vormen van socio-politiek engagement en interventie te articuleren. Als zodanig stelt het onderzoek de vraag welke rol dans kan spelen in de kritische verbeelding van onze hedendaagse realiteit. Door uitgebreid archiefonderzoek te combineren met andere onderzoeksmethoden, zal het project leiden tot een werkelijk intermediaire vorm van documentaire choreografie.
Promotors:
Annouk Van Moorsel (Royal Conservatoire Antwerp), Thomas Crombez (Royal Academy of Fine Arts Antwerp) en Timmy De Laet (UAntwerp)
(Beeld: Institut des Croisements)
